Onno Kelk, geboren in 1956, kan gerust een veelzijdige gitarist genoemd worden. Zo liggen zijn “roots“ zowel in de jazz als in de blues, een combinatie die zorgt voor de smeuïge saus die kenmerkend is voor zijn persoonlijke sound. Zijn veelzijdigheid is vooral af te lezen aan de indrukwekkende lijst van muzikanten waarmee, en podia en festivals waarop hij gespeeld heeft.
Muzikale vorming
’71 – ’75 Klassiek gitaarles (één jaar conservatorium).
’78 – ’80 Privélessen in Jazzgitaar.
’80 – ’85 Studie Improviserend Musicus Elektrisch gitaar aan het Conservatorium in Amsterdam (o.a. bij de Duitse gitaardocent Eddy Marron). Diverse workshops bij o.a.: John Scofield, Mike Stern, Joe Pass, Barney Kessel en Randy Bernsen. Incidenteel privélessen bij Wim Overgaauw.
Muzikale activiteiten
Onno Kelk speelde van ’72 tot ’80 in allerlei pop- en bluesbandjes. Vanaf ’80 tot heden speelde hij met diverse jazzgroepen en musici uit Amsterdam en omgeving, waar hij ruim 20 jaar woonde.
Vanaf ’85 had hij steeds een eigen trio of kwartet met wisselende bezettingen waarin o.m. Tim Armacost (tenorsax U.S.A.), Machiel Scholder (trompet), Wim Dijkgraaf (bas), Frans van der Hoeven, Stefan Lievestro, Angelo Verploegen en Fred van Vloten.
Ook speelde hij van ’83 tot ongeveer 2002 met Max Teawhistle, de eigenzinnige jazzvocalist uit Den Oever met zijn ‘Friends of Bop’. Hiermee werden 2 cd’s gemaakt en speelde hij 5 keer op het North Sea Jazzfestival.
Gedurende dezelfde periode, vanaf januari 1986, pakte hij ook zijn oude passie de blues weer op, door samen met een paar oude vrienden de hobbyclub-bluesband ‘Jumping Arnold & the Blackjacks’ op te richten. Met deze groep werd op praktisch alle Nederlandse bluesfestivals behoorlijk succesvol en zeer enthousiast gespeeld – “loos gaan, daar gaat het om”.
Van ’87 tot zomer ’94 maakte hij deel uit van het Dick de Graaf Septet. Hiermee werden vier cd’s gemaakt, o.a. voor het Timeless-label. Er werd opgetreden op diverse binnen- en buitenlandse podia en festivals: North Sea Jazzfestival (2 maal), Jazz Mecca, Nos Jazzfestival in de Meervaart, Leverkusen, Viersen, Mannheim en het Montreal Jazzfestival te Canada (1992). Verder werden er met dit Septet radio-opnamen gemaakt voor de meeste Nederlandse omroepen, o.a. (Tros) Sesjun en werd er een televisieoptreden verzorgd voor Han Reizigers ‘Reiziger in Muziek’ van de VPRO.
Met al deze groepen speelde hij naast de reeds genoemde festivals, op alle bekende jazzfestivals in Nederland zoals Amersfoort Jazz, Jazz in Duketown, Rondje Texel, Jazz in Keistad, Middelsee Leeuwarden etc. etc.
Ook speelde hij op alle grote Nederlandse en Duitse jazzpodia zoals het BIM-huis (Amsterdam), Paradox (Tilburg), Wilhelmina (Eindhoven), de Burcht (Delft), Vredenburg (Utrecht), SJU–huis (Utrecht), de Spieghel (Groningen), der Fabrik (Frankfurt), die Röhre (Stuttgart), Balver Höhle, de jazzclubs in Hannover, Bonn, Braunsweig, Mönchen-Gladbach, Minden etc. etc.
Hiernaast deed hij een groot aantal freelance optredens met bekende en minder bekende musici (niet in volgorde van belangrijkheid): Ludo Doomernik, Colette Wickenhagen, Martin Zand Scholten, Jos Machtel, Olaf Hoeks, Fred Leeflang, Erik Timmermans, Frits Landesbergen, Cor Bakker, Hans Dijkstal, Bernhard Reinke, Ben Jansen, Hans Dulfer, Johnny Meijer, Jean-Louis van Dam, John Engels, Henk Zomer, Chris Strik, Ferry Smans, Egon Kracht, Arnold Dooijeweerd, Debby Poryes, Hans Sparla, Joop van Erven, Carel van Rijn, Wiro Mahieu, Rein van de Broeck, Fred van Opzeland, Hans Kwakkernaat, Eric Vloeimans, Sjoerd Dijkhuizen, Cees van de Laarsse, Peter Ennen, Jan Reijnen, Hans Ruigrok, Maarten Kruiswijk, Truus Engels, Kim Weemhof, Klaas Wit, Bob Richter, Hermine Deurloo, Deetje Kaart, Dick Remelink, Eric Calmes, Cees Meerman, Freddy Cavalli, Rinus Groeneveld, Angelo Verploegen, Bert Joris, Eric van de Westen, Pierre van de Linden, Joop van Enkhuizen, Mike del Ferro, Stefan Lievestro, Frans van der Hoeven, Tim Armacost, Peter Hengst, Will Derks, Charles Nagtzaam, Pieter Douma, Bram Weiland, Ton Dijkman, Fred van Vloten, Wim Dijkgraaf, Peter Kluken, Wim de Vries, Michaël Bürger, Michaël Gustorff, Machiel Scholder, Dick de Graaf, Max Teeuwisse, Miguel Boelens, Gé Bijvoet, Henk de Ligt, Marcel van Cleef, Ben Schröder, Hans Houtman, Sean Bergin, Hans van de Hurk, Serge Lazarevitz, Frank van Oosterhout, Hans van Oosterhout, Jaap Berends, Jolande Geven, Arnold van Dongen, Jack van Poll, Bill Arensma, Lex Lammen, Nanning van der Hoop, Wim Kegel, Franc auf den Brinke, JanHein van Huizen, Ray Appleton, Erik Koger, Mark Eshuis, Remco van der Sluis, Leo Bouwmeester, Lils Mackintosh, Jilt Jansma, Carl Schulze, Clous van Mechelen, Boris Vanderlek, Jelle Oortman Gerlings, Willem Hellebreker, Mischa Kool, Hans Beun, Frans Rondé, Joris Teepe, Patrick van Helsdingen, Menno Veenendaal, Wies Ingwersen, Niek van Wiggen, Ronald Zeldenrust e.a..
In maart ’96 deed hij mee in het docentenensemble van de Hogeschool Arnhem, waarmee muziek van Frank Zappa werd gespeeld. Dit ensemble was speciaal opgericht t.b.v. de Zappa-projectweek die toen gehouden werd. Dit resulteerde o.a. in een optreden voor de VPRO-televisie, wederom in het programma ‘Reiziger in Muziek’.
Sinds zomer 2004 concentreert Onno Kelk zich voornamelijk op het lesgeven aangezien hij in die zomer werd getroffen door een hersenbloeding ten gevolge waarvan hij korte tijd links geheel verlamd was en waarna een lange periode van herstel is ingezet.
Ervaring als docent:
’81 – ’83 Muziekschool IJmuiden
’82 – heden Privélessen. Meestal leerlingen die het toelatingsexamen voor het conservatorium
willen doen en leerlingen die blues en jazz willen spelen.
’84 – heden Conservatorium afd. Lichte Muziek (tegenwoordig “Jazz & Pop”) te Arnhem
Hoofdvak Gitaar
Tilt – Ensembles / Gitaarritmiek
Incidenteel workshops via “The Swing”, het SJU-huis en met een speciaal daarvoor opgericht trio
op diverse plaatsen in het land gegeven.